Szybszy i nie wymagający dodatkowych urządzeń sposób biologicznego oczyszczania ścieków w sekwencyjnym reaktorze biologicznym opracowali naukowcy z Politechniki Białostockiej. Opracowaną metodę naukowcy zgłosili do urzędu patentowego.
Zespół naukowców z Wydziału Budownictwa i Nauk o Środowisku Politechniki Białostockiej przeprowadził badania nad tlenowym granulowanym osadem czynnym w ramach projektu „Analiza wpływu hydrodynamicznych sił ścinających na mechanizm przemian azotu podczas naturalnej granulacji kłaczkowatego osadu czynnego”, na co pozyskano grant w wysokości ponad 34 tys. zł z NCN.
Technologia biologicznego oczyszczania ścieków oparta o granulowany osad czynny, która polega na wykorzystaniu i kontrolowaniu warunków, w których biomasa formuje się w postaci granul, a nie kłaczków, to innowacyjna metoda – podkreśla uczelnia. Metoda ta została wynaleziona ok. dziesięć lat temu, a zastosowano dotąd w kilkunastu przemysłowych i miejskich oczyszczalniach na świecie, w Polsce od kilku lat działa w oczyszczalni ścieków w miejscowości Ryki.
Technologia oczyszczania ścieków z wykorzystaniem tlenowego granulowanego osadu czynnego polega na wykorzystaniu konsorcjum mikroorganizmów do biodegradacji szeroko rozumianych związków węgla, form azotu i fosforu. W porównaniu do metod stosowanych do tej pory tlenowe granule osadu czynnego pozwalają na uzyskanie stabilniejszych i lepszych efektów oczyszczania ścieków.
mówi kierujący pracami zespołu dr inż. Piotr Ofman
Celem badań prowadzonych przez jego zespół była weryfikacja występowania relacji pomiędzy intensywnością, z jaką zachodzą przemiany form azotu i stopniem zgranulowania osadu czynnego. Badania prowadzono w warunkach laboratoryjnych w specjalnie skonstruowanym przez Ofmana sekwencyjnym reaktorze biologicznym, który odwzorowuje pracę występujących reaktorów.
Skrót SBR może wydawać się nieco enigmatyczny. Z języka angielskiego oznacza on Sequencing Batch Reactor, czyli sekwencyjny lub porcjowy reaktor biologiczny. Z założenia w pojedynczym cyklu pracy tego reaktora można wydzielić tak zwane fazy procesowe, na które składają się między innymi napełnianie, oczyszczanie ścieków w warunkach beztlenowych i tlenowych, fazę sedymentacji oraz dekantacji. Dzięki temu w pojedynczym urządzeniu można przeprowadzić wszystkie biologiczne procesy oczyszczania ścieków.
wyjaśnia Ofman
Te właściwości reaktora, które umożliwiły dowolne sterowanie długościami poszczególnych faz, były istotne ze względu na prowadzone badania. Istotna była długość fazy sedymentacji (opadania), dzięki jej skracaniu w reaktorze zachodziły procesy, które przyspieszały formowanie tlenowych granul osadu czynnego.
Do urzędu patentowego została zgłoszony sposób wytwarzania tlenowego granulatu. Zgłoszenie patentowe otrzymało już raport techniki, kolejnym etapem jest opinia eksperta, na którą naukowcy czekają
Ta metoda nie wymaga podłączania dedykowanych urządzeń, nie potrzeba nakładów inwestycyjnych na budowę nowych reaktorów biologicznych, tylko można to konkretne rozwiązanie wdrożyć.
źródło: naukawpolsce.pap.pl
