Wieszając budki lęgowe pomagamy ptakom. Zanim to uczynimy trzeba pamiętać, że w okolicach, gdzie żyją np. kuny, wiewiórki, czy popielice, otwór budki należy dodatkowo zabezpieczyć, aby ssaki te nie dostały się do budek.
„Budki lęgowe pomagają ptakom, wszędzie tam, gdzie nie występują naturalne dziuple. Dotyczy to głównie niedawno posadzonych lasów, młodych sadów oraz terenów miejskich” – powiedział ornitolog dr Marian Stój.
Przyrodnik podkreślił, że zanim je przymocujemy trzeba pamiętać, że w okolicach, gdzie występują kuny, wiewiórki, popielice, otwór budki należy dodatkowo zabezpieczyć. Musimy to uczynić tak, aby ssaki te nie dostały się do budek i nie zniszczyły lęgu.
Zdaniem ornitologa, jeśli chcemy, żeby w budkach ptaki pojawiły się jeszcze tej wiosny, to trzeba je zainstalować już teraz. Budki można przymocować na drzewach, budynkach, słupach.
Otwory budek powinny być skierowane w kierunku przeciwnym do wiejących najczęściej wiatrów. W naszym klimacie w zasadzie wiesza się je otworem na wschód, południowy-wschód lub południe.
To, jakie gatunki ptaków zasiedlą budkę zależy m.in. od miejsca i wysokości powieszenia oraz występowania w okolicy dziuplaków, czyli ptaków, które zakładają gniazda w dziuplach, szczelinach, wnękach. Mogą je zająć sikory, modraszki, kowaliki, mazurki, szpaki, jerzyki, kraski, kawki, dudki, sowy.
Budki dla sikor wieszamy dość nisko ok. 2 metrów od ziemi, dla szpaków 4-6 metrów, a dla sów 8-10 metrów. Najlepszym materiałem budowlanym dla takich konstrukcji są deski drzew iglastych.
Sztuczne gniazda dla ptaków człowiek budował od zawsze. W XIX wieku pojawiły się różne konstrukcje budek. Miały one ułatwić gniazdowanie ptakom głównie w celach poznawczych i estetycznych; śpiew ptaków przy budkach umilał ludziom życie.
Natomiast w XX stuleciu budki lęgowe wieszano przede wszystkim dla ochrony lasów i sadów przed szkodliwymi owadami, które ptaki zjadały.
źródło: www.naukawpolsce.pap.pl
