Według danych lipiec był cieplejszy niż zwykle. Pod względem opadów sytuacja była zróżnicowana. W niektórych rejonach deszcze przekroczyły wielokrotnie średnie opady, w innych doskwierała susza – wynika ze wstępnego podsumowania sytuacji pogodowej przygotowanego przez IMGW.
Pod względem termicznym tegoroczny lipiec w całym kraju był powyżej normy – ocenił IMGW. Norma z okresu 1991-2020 została przekroczona średnio w kraju o co najmniej 0,5 stopnia Celsjusza. Natomiast we wschodniej połowie kraju oraz na północy znacznie powyżej normy norma była przekroczona o ponad 2 stopnie. Największe odchylenie powyżej normy zaobserwowano w Suwałkach – wyniosło 3,4 stopni C.
Na stacji we Włodawie zanotowano najwyższą średnią miesięczną temperaturę, która wyniosła 22,5 stopni, najchłodniej natomiast było w Jeleniej Górze, gdzie średnia miesięczna temperatura wyniosła 18,3 stopni.
Najwyższą temperaturę maksymalną – 34,3 stopnie – zanotowano we Włodawie 14 lipca. Natomiast najniższą temperaturę minimalną – 7,6 st. C pokazały termometry w Kłodzku 21 lipca.
Uwzględniając stacje górskie, najniższa temperatura minimalna wystąpiła na Śnieżce 20 lipca i wyniosła 4 st. C.
W Warszawie średnia miesięczna temperatura wyniosła 21,9 C i była o 2,2 stopnie wyższa od średniej wieloletniej. Najwyższa temperatura maksymalna w Warszawie wyniosła 32,9 stopni i wystąpiła 14 lipca.
Najchłodniejszym dniem był 11 lipca. Wówczas najniższa temperatura minimalna wynosiła 13,5 stopni C.
W latach 2012-2021 rekordową wartość maksymalnej temperatury w Warszawie zanotowano 29 lipca 2013 r. i było to 35,9 stopni Celsjusza. Najniższą minimalną temperaturę w tym wieloleciu odnotowano 8 lipca 2016 r. i wyniosła ona 8,3°C. W ocenie IMGW od względem opadów lipiec okazał się dość zróżnicowany i w zależności od obszaru Polski mieścił się w przedziale od skrajnie suchego do skrajnie wilgotnego.
Opady w normie (90-110 proc. normy opadowej) wystąpiły jedynie na niewielkim obszarze kraju, tj.: na części obszaru Dolnego Śląska, południu Wielkopolski, zachodzie Małopolski oraz na przeważającym obszarze Lubelszczyzny, z wyjątkiem jej południowych krańców.
Zachód oraz południowy zachód kraju uplasowały się poniżej normy opadowej. Skrajnie sucho oraz bardzo sucho było w lipcu w województwach: pomorskim, zachodnio-pomorskim, lubuskim, na przeważającym obszarze Wielkopolski, na Opolszczyźnie, Śląsku i w świętokrzyskim.
Opady powyżej normy wystąpiły w Polsce północno-wschodniej, częściowo w centrum kraju oraz na południowym wschodzie. Bardzo wilgotno i skrajnie wilgotno było w województwach: warmińsko-mazurskim, podlaskim, na przeważającym obszarze Mazowsza, wschodzie Lubelszczyzny, a także w Małopolsce, na Podkarpaciu, południu Lubelszczyzny i wschodzie Ziemi Świętokrzyskiej.
Najwyższą miesięczną sumę opadów zanotowano w Rzeszowie – 199,1 mm. Natomiast najmniej deszczu spadło w Ustce – 29,7 mm, co stanowiło 39,7 proc. normy opadowej.
W Warszawie suma opadów w lipcu wyniosła 153,8 mm, co stanowi 187,1 proc. normy wieloletniej. Najwyższy dobowy opad wystąpił 12 lipca i wyniósł 25,7 mm. Rekordowe dobowe opady deszczu w Warszawie z okresu 2012-2021 zanotowano 12 lipca 2016 r. – wyniosły one 35,4 mm. (PAP)
źródło: naukawpolsce.pap.pl
Globalne i lokalne zagrożenia ekologiczne
Dlaczego należy chronić Ziemię
Ziemia to błękitna perła w przestrzeni i cudowny, wrażliwy świat. Obecnie nasza żywa planeta znajduje się w krytycznym momencie ewolucji. Jeden z jej gatunków, MY czyli CZŁOWIEK, zagraża zakłóceniem i wyczerpaniem systemów podtrzymujących życie.
Antopocen – nowa epoka w historii Ziemi
Rozpoczęła się nowa epoka w historii Ziemi czyli Antropocen. Według naukowców jest ona zdominowana poprzez działania człowieka, a nie przez aktywność geologiczną.
Dziura ozonowa
Dziura ozonowa to zjawisko ubytku ozonu stratosferycznego nad niektórymi obszarami Ziemi.
Zanieczyszczenie środowiska
To obecność substancji niepożądanych w stanie ciekłym lub gazowym, w powietrzu, wodzie, glebie, występujących w stężeniu zmieniającym jego właściwości i mogących wywierać niekorzystny wpływ na zdrowie człowieka.
Zmiany klimatu
Zmiany klimatu obserwujemy, jako wzrost średniej temperatury na Ziemi, która powoduje m.in topnienie lodowców, podnoszenie się poziomu mórz, susze, powodzie, fale upałów, pożary, czy huragany.
Klęski i katastrofy ekologiczne
Następstwem każdej działalności gospodarczej człowieka są przekształcenia środowiska naturalnego. Jeżeli znaczne nasilenie wprowadzonych do środowiska niekorzystnych zmian prowadzi do stanu, że utraci ono zdolność regeneracji i samoregulacji, wówczas mamy do czynienia z katastrofą ekologiczną.
Największe katastrofy ekologiczne na świecie
Od zagłady całych cywilizacji, poprzez zanieczyszczenie środowiska, wypadki wież wiertniczych i tankowców, katastrofy przemysłowe i jądrowe. Historia rozwoju cywilizacji pokazuje, do czego może doprowadzić nasza megalomania i ignorancja w stosunku do otaczającego nas środowiska naturalnego.
